In de moderne Nederlandse land- en tuinbouw kunnen we niet om agrarisch natuurbeheer heen. Agrarisch ondernemers leven van en met de natuur maar moeten dat meer dan ooit zichtbaar maken aan de omgeving.

Jos Groten doet voor Wageningen UR al 30 jaar onderzoek naar de prestaties van maisrassen in Nederland. De resultaten van zijn onderzoek worden jaarlijks gepubliceerd in de Aanbevelende Rassenlijsten mais van CSAR. Hij ziet een aantal trends in raskeuze

Naast mais als vertrouwde energiebron hebben we de laatste jaren voederbieten zien terugkeren in de Nederlandse rundveerantsoenen.

Door droogte, rijschade en plaatselijk muizen en/of ganzen gaat de graszode van blijvend grasland steeds meer open plekken, onkruiden en slechte grassen bevatten.

Nu de bodemtemperatuur oploopt gaan vanggewassen op maisland weer aan de groei. Voor de komende maisteelt is het belangrijk het vanggewas op tijd aan te pakken.

Melkveehouder Arjen Schoustra in het Friese Easterwierrum (Oosterwierum) had in 2020 al op 30 april de maïs gezaaid. Dat was uitzonderlijk vroeg op de zware Friese klei.

‘Maissilage blijft een belangrijk ruwvoer op het melkveebedrijf door de hoge opbrengst met een hoge voederwaarde. Bij de teelt kijkt men veelal naar de VEM en zetmeelopbrengst, maar onderschat ook de ruw eiwit opbrengst niet.

Bij de huidige oplopende krachtvoerprijzen en regionaal ruime ruwvoervoorraden is de teelt van krachtvoergewassen interessant. Veldbonen leveren een hoogwaardig voer dat rijk is aan eiwit en zetmeel. Het areaal groeit dan ook gestaag.

In het Zeeuwse Nieuwerkerk heeft melkveehouder Ruben Marijnissen 32 hectare gras beschikbaar voor zijn veestapel. De ondernemer steekt veel energie in de ruwvoerteelt en houdt de resultaten nauwkeurig b

Om de uitspoeling van nutriënten tot een minimum te beperken moeten maistelers op zand- en lössgrond ook in 2021 uiterlijk 1 oktober een vanggewas zaaien. De opties: gelijkzaai, onderzaai of voor 1 oktober hakselen en nazaai van het vanggewas.