Robert Ellenkamp

De stikstofdepositie in de kustgebieden ligt volgens het RIVM fors lager dan waar we nu mee rekenen. Dat betekent dat de vergunningverlening op basis van stikstof al ruim tien jaar onnodig wordt gefrustreerd.

Vanuit politiek Den Haag en landbouworganisaties klinkt een sterke roep om de daadwerkelijke natuurontwikkeling als basis te nemen voor natuurbeleid en vergunningverlening. Ambtenaren en onderzoekers moeten dan wel objectief blijven.

Twee rechterlijke uitspraken over het stikstofbeleid en een aantal brieven van minister Wiersma aan de Tweede Kamer zorgen voor een wat diffuus beeld rondom het stikstofbeleid. Waar staan we nu?

De jongste politieke partij van Nederland maakt een steile leercurve door. Maar het kan allemaal nog spaak lopen met de BBB, meent Robert Ellenkamp in zijn wekelijkse column. Dit gebeurt als minister Wiersma beleid op KDW’s blijft baseren.

De stikstofbrieven van minister Wiersma van afgelopen vrijdag geven nog geen oplossingen voor de stikstofcrisis en PAS-melders. Maar de houding van de nationale overheid is wel honderdtachtig graden gedraaid.

De denkrichting op het ministerie van LVVN om de stikstofcrisis te tackelen is KDW eruit en een emissiereductiedoel van 26 procent erin. Dat gaat niets oplossen.

Provincie Gelderland kondigde deze week aan om zones in te stellen rondom stikstofgevoelige natuur. De vraag is of die natuur allemaal wel zo stikstofgevoelig is.

Een jubelstemming bij Greenpeace en de oppositie in Den Haag, na de Greenpeace-rechtszaak over het stikstofbeleid. Maar wie goed naar de uitspraak kijkt, leest dat het ministerie meer tijd krijgt voor nieuw stikstofbeleid.