Column: Vakantie

En dat komt mij wel goed uit. Er is een hoop werk blijven liggen en dat kan ik in de vakantieperiode mooi allemaal inhalen. De boekhouding bijwerken en de grote klussen aanpakken. Maar ook gewoon het land in om de koeien op te halen en helpen bij ‘koekalverij’. De gewone dingen waar ik het laatste half jaar weinig tijd voor had. En wat is het heerlijk, ik geniet er met volle teugen van.

Het Statenwerk ligt nooit helemaal stil, sommige dingen blijven doorgaan. Zo blijven er werkbezoeken staan. En dat is best leuk. Je leert een hoop nieuwe mensen en bedrijven kennen. De fractie gaat dan ook graag mee op werkbezoek. Naast dat wij er veel van leren, leren wij ook wat de knelpunten zijn en waar ondernemers tegenaan lopen. En het belangrijkste is, de ondernemers voelen zich gehoord.

De meeste ondernemers zijn al jaren bezig om het bedrijf te verbeteren, minder gewasbeschermingsmiddelen, minder kunstmest en zo efficiënt mogelijk ondernemen. Zelf meer stroom opwekken. Alles voor een beter resultaat. Maar zien de bestuurders van de provincie of in Den Haag dit ook? En daar wringt vaak de schoen. Bij BBB is dat juist waar het omdraait. Naar de mensen toe gaan en geïnteresseerd vragen hoe het gaat. Want we doen het samen.

Ondertussen zijn er gasten gearriveerd voor het vakantiehuis. Een gezin met jonge kinderen. Zodra hun auto stilstaat springen de kinderen eruit om op de traptrekkers en skelter plaats te nemen. Geweldig vinden ze het. Meestal vragen de ouders tot waar ze mogen komen en vooral waar niet.

Ik maak er altijd tijd voor vrij om ze een rondleiding te geven, meestal onder het voeren aan het einde van de middag. De kinderen mogen melk geven aan de jongere kalfjes en brokjes aan de rest. Voorzichtig de hand uitsteken en kijken wat er gebeurd. Sommige zijn zich bewust van de ruwe tong maar de meeste zijn verbaasd. Er komen altijd leuke gesprekken uit voort. En vol trots kan ik van alles over ons bedrijf vertellen. Wat een koe eet, hoe weinig deze slaapt, hoeveel melk ze geven.

Bij de melkrobot vraag ik de kinderen of de melk koud of warm uit de koe komt. Ook daar hebben de meeste kinderen geen weet van. Ik laat ze zien waar ze de handen kunnen houden om het zelf te voelen. En dan wederom verbaasde gezichten omdat ze voelen dat de melk warm is.

Wij horen ook verhalen van de ouders, liggen ze lekker aan het strand en word er door de kinderen gevraagd hoe laat het is, want om 16.00 uur moeten ze echt de boer en boerin helpen met kalfjes voeren. Toen wij dit voor de eerste keer hoorden gingen wij helemaal stuk van het lachen. Ben je op vakantie en word je opgejaagd door de kinderen. Hoe leuk wil je het hebben. Conclusie is wel elke keer als er gasten naar huis gaan: ‘Onbekend maakt onbemind’. En daar kan ik erg veel energie uithalen. Het streven is de gasten elke keer weer met meer boerentrots naar huis te laten gaan. De kinderen krijgen een boeren- of boerinnendiploma mee naar huis. Een klein aandenken aan de vakantie bij de boer.

Zelf gaan we in de zomer nooit weg. Daar hebben wij geen rust voor. Met mooi weer zitten we met 2 minuten aan het markermeer en daar kunnen we heerlijk zitten. Daar kan geen vakantie tegenop. Vanavond gaan we lekker met de fractie en de waterschappen barbecueën. Het politieke seizoen afsluiten en mooi bijpraten. Zoals we dat in West-Friesland zeggen: ‘Mooi aanstaan en eentje toe met de jas aan’.