Column: Verschillend zijn

Drukte thuis met de vakantiewoning in de verhuur, gras maaien en druk met de onderhandelingen op het provinciehuis. Mijn hooft loopt enigszins wat over. Maar het is weekend en gelukkig ligt het gras eraf, dus ik mag mediteren op de trekker en rustig schudden. Dit gebeurt in een rustig tempo zodat het gras goed gekeerd wordt en er geen dotten inkomen. Dus voor dit moment heb ik alle tijd van de wereld en kan ik mooi om mij heen kijken naar de verschillende weidevogels. Ik zie de grutto, kievit, scholekster en de tureluur. Hier word ik lekker rustig van en kan zo lekker ontspannen. De batterij is hierna weer helemaal opgeladen voor het provincie werk.
Gelukkig hebben wij een team met acht Statenleden, twee duo-commissieleden en twee medewerkers. We kunnen het provinciewerk dus zo mooi verdelen. Want wat is het spannend. Het ene moment zit je op de trekker en het andere moment maak je lange dagen op het provinciehuis. De onderhandelingen doe ik samen met mijn collega Michel. Het is belangrijk om onze standpunten zo goed mogelijk verwoord te krijgen in het coalitieakkoord. Dat is best lastig omdat we als partijen BBB, VVD, GroenLinks en PvdA soms een andere visie hebben.
Niks gebeurt vanzelf en bijna alles heeft een reden. Ook op het boerenerf
Ingrid de Sain
Tijdens de onderhandelingen praten we over de budgetten. Ook het geld voor Keti Koti komt ter sprake. Ik kan me daar geen goed beeld van vormen. Dus de vraag luidt al snel „wat doen wij als provincie hierin?”. De provincie Noord Holland houdt dialoogtafels. Het is een viering voor de afschaffing van de slavernij en er wordt stilgestaan bij discriminatie. Het is voor vele van ons hartverscheurend om te moeten horen hoe vaak dit nog plaatsvindt. Mensen krijgen vervelende opmerkingen over hun afkomst of huidskleur en nog veel meer. En ik moet kleur bekennen, door het bijwonen van een jazz- en vrijheidfestival heb ik mogen genieten van een heerlijke muziekavond, maar ook de verhalen van mensen gehoord die regelmatig last hebben van discriminatie. Er is een andere wereld voor mij open gegaan.
En als nuchtere boerin ben ik blij dat onze provincie hier een steentje in bijdraagt. Maar laten we met elkaar onze ogen en oren openhouden. Niet zomaar wat op social media zetten en denken dat je gelijk heb. Ga met elkaar in gesprek en probeer uit je bubbel te stappen en jezelf te verdiepen in die andere wereld. Niks gebeurt vanzelf en bijna alles heeft een reden, ook op het boerenerf. Sta er voor open en vraag als je iets niet weet of niet snapt. Het zo zoveel helpen met het begrip en omzien naar elkaar.
Bij thuiskomst na het festival van vrijheid is er net een tweeling kalf geboren. Dat is altijd een vrolijk moment. Een koe die haar eigen kalf droog likt. Het blijft prachtig om te zien. Daar kan ik uren naar kijken. Maar toch ga ik snel naar binnen, even tot rust komen, zodat de adrenaline weer zakt en ik hopelijk rustig kan slapen. Het was een spannende tijd. Na 3,5 maand hard werken kwam onlangs het verlossende woord. De fracties van de beoogde coalitie zijn het allemaal eens met het akkoord en de financiële onderbouwing. We hebben een coalitieakkoord in Noord-Holland. Hoe fijn is dat.
Tekst: Ingrid de Sain
Beeld: A3 Impressies