Column: Het niet-zo-wrede maisparadijs

Dit voorjaar hebben we de mooiste melkkoeienmaïs gezaaid. Brown MidRib (BMR). BMR maïs heeft een veel hogere verteerbaarheid en hogere voederwaarde dan gewone maïs. Meer suikers, slechts de helft lignine (houtstof). Koeien kunnen lignine in maïs niet verteren.

Dit weet ik ervan: bijna een eeuw geleden was er een mutatie in maïs ontdekt met de lagere lignine-eigenschap. Nu is het verbeterd door middel van biotechnologie. Minder houtstof, terwijl de plant in weer en wind rechtop blijft staan. Stengel, blad, kolf, korrels, de hele BMR-maïsplant wordt beter benut door de koe. Koe happy, boer happy. Dankzij de wetenschap, waar wij dankbaar gebruik van maken. Dit betekent duurzamer en efficienter produceren.

2014. Zuid Dakota begon met een arctische winter. Er kwam geen einde aan. Van 1 december tot 1 maart hebben we 75 procent van de dagen genoten van temperaturen onder 0 Fahrenheit (-18 C.). Dit resulteerde in een laat groeiseizoen. Pas in de tweede week van mei begonnen we met het zaaien van 1.300 acres (525 ha) maïs. De zomers zijn hier gewoonlijk heet. Dit jaar was het aangenaam warm met af en toe een bui. Wij hebben de maïs hier de laatste 8 jaar niet mooier gezien.

Hoe wassen we dit maïsvarken? Zes jaar geleden besloten we te investeren in een Claas 870 hakselaar. Onafhankelijkheid van de loonwerker. We kiezen zelf het juiste moment van de oogst. De gehakselde maïs wordt van veld naar boerderij getransporteerd in vrachtwagens. Geen tractors. We kochten een eenvoudige truck met een moderne oplegger voor silage. Een privilege voor de boer: hij stapt hier met z’n gewone rijbewijs achter het stuur van zijn vrachtwagen en kan rustig in de omgeving trucken.

Hakselaar, truck, aanrijdtractor op de maisbult (John Deere 9420). Nog wat boeren en buren erbij met hun trucks. Dit jaar duurde de oogst 15 dagen. Het resultaat: twee schitterende bergen voer.

De WORLD DAIRY EXPO (WDE). Terwijl we de mais nog maar amper aan de bult hebben worden de plannen gemaakt om de WDE te bezoeken. Is dit stiekem de echte reden voor de vak-idioot om naar de V.S. te verhuizen? Vraag is nooit OF we gaan, maar WIE gaat. Dit jaar nam Wilfried onze herdsmanager Jose mee; een echte liefhebber en koeienfanaat.

Wisconsin is een uurtje of 7 rijden naar het oosten. Daar vergapen we ons aan de mooiste koeien, slenteren we door de melkveebeurs, en ontmoeten we collegas uit de hele wereld. Geinspireerd thuis gekomen, focussen we ons nu op het winterklaar maken van de boerderij, en de laatste snede luzerne hooi.

Foto’s en video’s van de maïsoogst zijn beschikbaar op onze FaceBook pagina: Hilltop Dairy Elkton, en via Twitter: @webmilkmaid.