Voorbeschouwing I&R-debat: wie is verantwoordelijk voor geleden schade?

Afgelopen weken hebben de sectororganisaties LTO, NMV, NAJK en Netwerk Grondig geïnventariseerd waarom bedrijven op slot zijn gekomen. Op enkele specifieke gevallen na, zijn de meeste onder te verdelen in drie categorieën:
• Het ontbreken van een kalf datum bij een vaars door een opgebroken dracht,
vroeggeboorte of een doodgeboren kalf waarbij het moederdier niet gekoppeld wordt
• Pinken die ouder zijn dan 27 maanden, al dan niet in combinatie met tweelinggeboortes op het bedrijf
• Technische systemen die niet goed gekoppeld zijn waardoor gegevens niet goed doorkomen bij de overheid.
Tot op heden heeft het ministerie alleen toegegeven een fout te hebben gemaakt met het op slot zetten van bedrijven die pinken hadden boven de 27 maanden, en deze te tellen als melkkoe. Wat betreft de technische systemen die niet goed gekoppeld zijn en de mankementen van het I&R-systeem, daarvoor lijkt het erop dat veehouders zelf verantwoordelijk worden gesteld en voor de gemaakte kosten en gederfde inkomsten opdraaien.
‘Overheid juridisch en star’
Volgens Wil Meulenbroeks, LTO-vakgroepvoorzitter Melkveehouderij, zit de overheid hier heel juridisch en star in. „Wij vinden dat je een individuele veehouder daar niet voor verantwoordelijk kunt stellen. Dat zou betekenen dat een veehouder steeds moet controleren of elke aan- of afmelding goed geregistreerd wordt in het I&R-systeem. Daar zou een veehouder zich geen zorgen om hoeven te maken. Wij vinden het daarom belangrijk dat er een duidelijk verschil wordt gemaakt in moedwillig misbruik en onregelmatigheid”, aldus Meulenbroeks.
Ook NMV-voorman Harm Wiegersma is niet te spreken over de houding van de overheid. „Je verwacht toch enige coulance, maar zoals het nu lijkt is de kans groot dat deze veehouders zelf opdraaien voor de geleden schade en ook nog eens 3 procent gekort worden op hun toeslagrechten. Wij hopen dat de Tweede Kamer dit morgen aan de kaak stelt.”
Volledig bedrijf op slot
Een andere belangrijke casus is het feit dat bedrijven volledig op slot zijn/waren, terwijl het in veel gevallen maar om één of twee dieren gaat. Meulenbroeks: „De gevolgen voor deze bedrijven zijn daarmee veel groter dan wanneer de blokkade op dierniveau zou gaan. Waarschijnlijk beroept het ministerie zich op de wet, maar dit zouden we naar de toekomst toe moeten voorkomen.”