Column: Wakker geschud

Of proportionaliteit ook nog een voorwaarde was. Dat er een Nederlandse burger is die naast de 22.000 gram stikstof die op elke hectare die in Nederland standaard valt, berekend 2,38 gram stikstof extra uitstoot. Dat deze Nederlander een boete riskeert van 117.000 euro, per kwartaal. Vinden we dit proportioneel? Hoe de aanwezigen zelf reageren als ze hun net voor 5 ton gekochte huis voor twee derde niet mogen gebruiken? Of men begrijpt dat er mensen en boeren flippen die vermalen worden door de overheid? En in wanhoop zelfs niet meer weglopen voor hardere acties? Mijn afsluiter wat betreft betrokkenheid: als Mark Rutte tijdens een van onze gesprekken, geconfronteerd met alle crises tussen Groningen, Toeslagen, Stikstof, Energie, Asiel, de vraag kreeg of hij zich dit aantrok, met een Ruttiaanse grijns antwoordde: „Ach, het is misschien wel veel te lang veel te goed gegaan in ons polderlandje en dat we nu allemaal even stevig wakker worden geschud, is helemaal niet erg.”
Verder poldert het ‘lekker’ door. Het stikstofprobleem zou elk logisch denkend mens wegwerken met stikstofoplossingen. Maar dit kan juridisch niet. Het juridische probleem zou verholpen moeten worden met juridische oplossingen, maar onze overheid weigert dit, intussen de handen in de lucht stekend dat de rechter alles onmogelijk maakt. Hierbij wordt er volledig aan voorbij gegaan dat de overheid zélf de verantwoording draagt om deugdelijke wet- en regelgeving te maken waarmee een rechter recht kan spreken. Schetsen we verder een achtergrond met 828 miljoen mensen op aarde met honger (VN-cijfers), een energie- en transportcrisis die zijn weerga niet kent, dalende kunstmestproductie die tekorten verder zal vergroten en toch gaat men, met Nederland voorop, de boer als drijvende motor van de voedselvoorziening te lijf. Over Fransje Timmermans’ idiote 25 procent bioplan mag nog gesproken worden, praat je verder over WEF, Clausje Schwab of iets als Tri State City (30 miljoen inwoners vooral in NL), dan word je nog steeds als complotdenker weggezet. Maar hoe het beestje ook wel of niet mag heten, zijn de plannen die zich steeds verder aftekenen toevallig niet allemaal deze kant op? Iedereen voelt hetzelfde, niemand zegt het hardop. Hoewel ik iedereen rustige feestdagen gun, vrees ik voor 2023, alleen al door uitkoop van piekbelasters, PAS-melders die nooit gelegaliseerd kunnen worden, de gezamenlijke impact van alle brieven, een landbouwakkoord zonder perspectief; we kunnen in Nederland de onrust niet langer dempen, we worden ongetwijfeld nog wakkerder geschud.

Jeroen van Maanen,
melkveehouder in Zeewolde en bestuurslid NMV