Alfa: komst fosfaatrechten biedt opnieuw perspectief tot samenwerken

Veel boeren voelen zich door de komst van fosfaatrechten gedwongen om de veestapel in te krimpen. Maar dat is volgens Alfa Accountans geen optie, omdat daardoor de kritieke opbrengstprijs per kilo melk nog verder stijgt.

In het magazine Cijfers die Spreken van de boekhoudspecialist staat uitgelegd dat samenwerking uitkomst kan bieden. Bijvoorbeeld met een melkveehouder die in de nabije toekomst wil stoppen. Of met een collega die volgens de Belastingdienst 'te klein' is om nog ondernemer te blijven.

Daarnaast voedt een groeiende grondhonger de wil in grondruil van akkerbouwers. Melkveehouders verhuren of ruilen 'schone' grond (zonder aaltjes) waar normaal gras of mais op staat, tegen extra hectares en mestafzet.

Drie opties uitgewerkt

In het magazine werkt het accountantskantoor drie opties uit. Het gaat om een melkveehouderij met 30 hectare grond en 60 melkkoeien, bijbehorend jongvee en een nieuwgebouwde stal voor 100 melkkoeien. Dit bedrijf zal volgens de AmvB Grondgebondenheid extra grond in gebruik moeten nemen om de stal vol te kunnen zetten.

Een akkerbouwbedrijf met 60 hectare (waarvan 20 hectare graan) wil graag meer rouleren met grond om te kunnen werken op schone grond. De melkveehouder heeft ongeveer 12,5 hectare extra grond nodig om te voldoen aan de eis en van grondgebondenheid.

Hij heeft dan de volgende opties:

Optie 1: De melkveehouder pacht 20 hectare land van de akkerbouwer kan worden gepacht om gras te telen waar eerder graan werd geteeld. De melkveehouder kan 7,5 hectare verpachten aan de akkerbouwer.

Voordelen:
- de melkveehouder kan groeien volgens plan en voldoet aan de normen voor grondgebondenheid;
- de melkveehouder hoeft minder mest af te zetten;
- de akkerbouwer heeft schone grond;
- de akkerbouwer kan een extra vergoeding krijgen, waarbij het saldo hoger wordt t.o.v. graan.

Nadelen:
- door grond uit gebruik te geven is er geen landbouwvrijstelling in deze periode;
- door onevenredige ruil van grond moet de akkerbouwer 12,5 betalingsrechten mee verhuren.

Optie 2: een samenwerkingsverband met 20 hectare van de akkerbouwer met het gehele bedrijf van de melkveehouder uit optie 1. In deze samenwerking met behoud van derogatie kunnen zij eventueel ook akkerbouwgewassen telen. De akkerbouwer neemt een groot deel van de gras- en maïsteelt over van de melkveehouder. Daarnaast houdt de akkerbouwer op zijn/haar eigen bedrijf 40 hectare over om akkerbouwgewassen te telen.
Voordelen:
- de melkveehouder kan groeien volgens plan en voldoet aan de eisen van grondgebondenheid;
- de melkveehouder hoeft minder mest af te zetten;
- de akkerbouwer kan extra inkomen genereren door werkzaamheden voor het melkveebedrijf.

Nadelen:
- de melkveefosfaatreferentie vervalt;
- extra werkzaamheden met betrekking tot de Kamer van Koophandel, RVO en Belastingdienst;
- opstellen van een samenwerkingscontract en eventuele extra administratieve handelingen.

Optie 3: samenwerking van het gehele melkvee- en akkerbouwbedrijf in een vennootschap of maatschap. Gelijk aan optie 2, maar derogatie is hierbij niet mogelijk. Hierdoor kan er minder dierlijke mest worden aangewend op het land. Volgens Alfa Accountants een haalbare optie, die in de praktijk echter minder vaak wordt toegepast.

Een samenwerking kan volgens de accountant alleen slagen wanneer beide partners hetzelfde denken over de toekomst en de verdeling van het werk is vastgelegd op papier.