Van maaien tot inkuilen

Fotoserie: Eerste snede gras en luzerne inkuilen in drie dagen

In exact drie dagen oogst maatschap Van Schriek-Evers in Zeddam (GD) de eerste, suikerrijke, snede. De biologische melkveehouder heeft de ideale weersomstandigheden getroffen voor het winnen van ruwvoer van 60 hectare. Omdat hij ook luzerne mee inkuilt, maakt hij dit jaar gebruik van een hakselaar.

Op maandagochtend 13 mei om 6.00 uur begint Koen van Schriek te maaien. Om 8.00 uur zegt de jongste dochter lachend, voor ze naar school gaat: „Papa, je ligt al een uur achter op schema.”

Er lijkt een pak gras op te zitten in de Achterhoek. Koen verwacht tot vanavond laat te zullen maaien om de 60 beoogde hectares er allemaal af te hebben.

Paardenbloemen en zuring op dit perceel gaan mee de kuil in. Ook een stuk van 5 hectare luzerne zal worden gemaaid. Dit is eerder ook heel goed bevallen; „De eerste snede luzerne hadden we niet eerder in de kuil, wel vorig jaar in de herfst.” De volgende

De grasmaaimachine van de maatschap en de maaimachine van de buurman, doen samen prima dienst.

Ook op een gepacht perceel in de buurt lukt het vlot met het maaien. De luzerne is overigens een prima toevoeging voor de kuil, ook omdat hier veel gras en klaver tussen staat, en dat is een „heel mooi eiwitrijk extraatje”.

Op de huiskavel is maar één perceel gemaaid om te oogsten voor de winter. Een ander stuk, waar de 100 melkkoeien liepen, is alleen even vlak gemaaid. Er kwam slechts één ronde baal af, wat onderstreept hoe „extreem smakelijk het gras nu is om te weiden”.

Intussen, net na de middag, is Van Schriek senior begonnen met het schudden van 15 hectare op ongeveer een kilometer afstand.

Als de maatschap in de avond een Abraham gaat zetten, neemt hulp Gijs het maaien over. Het laatste licht van de zon verdwijnt achter het Montferland.

’s Morgens 14 mei om 10 uur is ook het laatste perceel gemaaid. Het gras ligt ‘los’. Zon en wind kunnen hun werk doen.

De biologische triticale blijft staan om als gps in te kuilen begin juli. Er is overigens ook nog een kleine 10 hectare raaigras voor de tweede keer gemaaid, dit gaat bij op de kuil maar „telt nauwelijks mee”.

In buurtschap Vethuizen bij Zeddam blijft het schudden doorgang vinden. Het is inmiddels dinsdag laat in de middag. De omstandigheden zijn perfect; het is fris op de trekker maar de zon schijnt.

Woensdagmorgen 10.00 uur. Het kuilen is begonnen; loonwerker Meiland uit Azewijn is gearriveerd met een kuilverdeler, een hakselaar en twee silagewagens.

Aan het einde van de middag lijkt het erop dat de betonwand al niet hoog genoeg is. Wat betreft opbrengst verwacht de melkveehouder minimaal 3 ton drogestof per hectare.

Koen is dik tevreden over de enorme wiersen. Hij blijft het hakseltreintje net voor. Het gras is volgens hem van prima kwaliteit. „Super suikerrijk, het plakt aan de banden.”

Koen is er vrij zeker van dat diezelfde avond nog alle gras aan de bult zit.

Omdat ook luzerne onderdeel uitmaakt van het te oogsten ruwvoer, koos de maatschap voor hakselen in plaats van opraapwagens. Luzerne is grof en omdat er hier en daar ook opslag van triticale bij is, is hakselen ‘een passend alternatief’.

Tevreden is de melkveehouder zeker over het hakselwerk, maar of hij volgende keer weer kiest voor hakselen, is nog de vraag. Dit ligt dan opnieuw aan de samenstelling van de gewassen.

Het is 23.15 uur wanneer de kuilaanrijder het toneel heeft verlaten en het plastic arriveert. De maatschap was zo goed als door het gras heen; de voorraad is weer aangevuld. „Qua eiwit is het afwachten wat het gehalte zal zijn, maar voor biologisch is dit

In precies drie lange dagen zit er 60 hectare prima gras onder het plastic. Over de opbrengst is alleen met zekerheid te zeggen dat de kuil 70 meter lang is.

Als hulp Gijs met een shoveltje voor de nacht wat zand op het plastic heeft gedeponeerd, kan de melkveehouder proosten op de goede afloop.

Morgen gaat er drijfmest op een deel van het kale land. „En dan graag regen”, besluit de Zeddamse melkveehouder.

Tekst: Ruth van Schriek

Na van alles gedaan en gezien te hebben, teruggekeerd naar de Achterhoek. En bijna terug naar de boerderij waar ze opgroeide. Na jaren als eindredacteur voor de kranten en magazines van Agrio gewerkt te hebben, trok ze zelf de laarzen aan. Met camera, pen en papier op weg naar boeren, om met veel belangstelling hun altijd interessante verhaal te horen. En dit bij thuiskomst op te schrijven.

Beeld: Ruth van Schriek

Meer soortgelijk nieuws lezen?

Sloot dit artikel goed aan bij jouw behoefte? Wellicht is/zijn de volgende site(s) dan ook interressant voor jou:

Landbouwnieuws uit Gelderland en Overijssel over agrarische bedrijfsontwikkeling, geurhinder, mestverwerking, ammoniak, fijnstof, bouwblok, waterschap, landinrichting, melkvee, varkens, pluimvee, akkerbouw, kalveren, geiten, zandgrond.

Subcategorieën

Subcategorieën

Subcategorieën

Subcategorieën

Subcategorieën

Subcategorieën

Subcategorieën

Subcategorieën

Van maaien tot inkuilen

Fotoserie: Eerste snede gras en luzerne inkuilen in drie dagen

Tekst: Ruth van Schriek

Meer soortgelijk nieuws lezen?

Praat mee

Nieuwsbrief

Van maaien tot inkuilen

Fotoserie: Eerste snede gras en luzerne inkuilen in drie dagen

Tekst: Ruth van Schriek

Deel dit artikel

Meer soortgelijk nieuws lezen?

Praat mee

Nieuwsbrief