Richard Korrel reduceert al sinds 2015 ammoniakemissie: “Je ziet het in je portemonnee terug”

Richard Korrel runt samen met zijn vrouw Melanie en zijn ouders boerderij Polderzicht in Ouderkerk aan de Amstel, in de polder de Ronde Hoep. Hij is vierde generatie boer binnen het familiebedrijf. Richard houdt zo’n 150 koeien op 76 hectare.

Ureum

“Ik vind het leuk om te leren van collega’s en dingen uit te proberen met onderzoekers” geeft Richard op als reden voor zijn deelname aan Netwerk Praktijkbedrijven. “Het houdt je scherp. Ik durf ook best af en toe het randje op te zoeken. In dit project helpt de begeleiding je om niet te ver te gaan.”

“Ruw eiwit is één van de zaken waar ik scherp op ben gaan sturen. Uit mijn cijfers blijkt dat nog niet zo (zie tabel 1), maar dat komt denk ik omdat de beweiding niet volledig juist berekend is. Ik stuur erop dat mijn kuilen hoger in eiwit zitten dan mijn verse gras. Zolang vers gras in de Kringloopwijzer berekend wordt aan de hand van mijn kuilen, geeft dat dus een vertekend beeld.”

“Als ik namelijk naar mijn ureum kijk, is deze relatief laag. Wat mij betreft komt er een betere berekening, zodat ook weidende bedrijven in de KringloopWijzer passen. Bijvoorbeeld door een bemonstering van vers gras.”

Energie

“In de zomerperiode zit ik op een ureumgehalte van zo’n 10-12. Op dit moment (winter) lopen mijn koeien weer binnen en zit ik op 18. Als dat zou stijgen naar 20 word ik wel zenuwachtig. Dan wil ik mijn ureum écht lager hebben. Een te hoog ureumgehalte is voor mij een signaal dat het eiwit dat ik voer niet optimaal benut wordt en ik teveel eiwit of juist te weinig energie voer.”

Vóórdat Richard aan Netwerk Praktijkbedrijven meedeed, was hij deelnemer bij Proeftuin Veenweiden. “Vanaf dat moment ben ik heel bewust bezig met ammoniak, bemesting, bodemleven en meer.”

Het maakt dat hij vanaf 2015 al actief aan het reduceren is. “Het uitgangspunt van dit project is 2020, maar toen was ik dus al 5 jaar aan het reduceren. Tussen 2015 en 2020 zakte ik met 30%. Vanaf 2020 is het dus lastiger geworden om nóg verder terug te schakelen.”

“Er waren tussen 2015 en 2020 momenten dat mijn ureum heel laag lag, rond de 7 zelfs. Dan merkte ik het wel in mijn melkproductie. Naast de eiwitkraan dan weer opengooien, moet je ook extra energie geven zodat de koeien het eiwit kunnen verwerken. In het najaar heb je vaak een hoog ureum en komt er veel onbestendig eiwit tevoorschijn. Ook dat moet je zien te corrigeren met energie.”

Jongvee

Richard zit vrij laag in zijn jongvee. “Op dit moment ruim onder de 5 stuks per 10 melkkoeien, we stevenen zelfs af op 3,5 stuks. Dat is anders dan voorheen (zie tabel 1). In 2015 hebben we een nieuwe stal gebouwd, omdat we wilden doorgroeien. We wilden een stijging van zo’n 10 koeien per jaar, dus hebben we meer jongvee ingezet.”

“Vorig jaar kwamen we op het punt waar we wilden komen: 150 koeien. Nu zoeken we weer de grens op van hoe laag we kunnen gaan in jongvee. Ik probeer daarom zo goed mogelijk te zorgen voor de oudere koeien. Ze worden in de stal die we nu hebben vrij oud.”

Aankomende tijd hoopt Richard zijn jongvee nog verder te verminderen. “Dat is de grootste reductieslag die ik nog voor me zie. We zullen zien of het vol te houden is.”

Veengrond

Methaan ziet Richard nog als grote uitdaging. “Wij doen op verschillende percelen aan weidevogelbeheer. Op zo’n 20 hectare doen we aan uitgesteld maaien, wat dus zorgt voor behoorlijk wat grof gras. Dat maakt dat de koe langer moet kauwen en er meer methaan ontstaat. Daarnaast hebben wij percelen die al 40 jaar grasland zijn en dus van zichzelf al grover door kwalitatief mindere grassen. Zelfs al proberen we andere percelen jonger te maaien, dan kunnen we die methaanuitstoot nog niet helemaal oplossen.”

“Omdat we op veen zitten, is vernieuwing van gras bovendien ook niet gewenst. Als wij zouden gaan roeren in de bodem en er zuurstof bij komt, gaan de plantenresten waar het veen van is opgebouwd als het ware rotten. Hierdoor komt er C02 vrij en zal de bodem inklinken. Dat wil je voorkomen.”

De beste strategie is volgens hem om te accepteren dat sommige gebieden nu eenmaal meer methaanuitstoot hebben. “Wij zijn er op het bedrijf in geslaagd ammoniakuitstoot naar beneden te krijgen, omdat er in ons grove gras minder eiwit zit. Andere gebieden zullen dat wellicht andersom hebben. Anticipeer op de kenmerken van het gebied in plaats van ons allemaal op dezelfde wijze te beoordelen.”

Profijt

“Ik heb echt profijt van het omlaag halen van ammoniak”, stelt Richard verder. “Je merkt het uiteindelijk ook in je portemonnee. Minder eiwit voeren en jongvee verminderen en de eigen koeien ouder laten worden, scheelt in de kosten.”

“Verdund uitrijden lijkt ook zinvol te zijn. Mijn gevoel is dat de stikstof in de mest daardoor beter benut wordt en dat het niet vervliegt met ammoniak. Het valt me al op als je aan het uitrijden bent dat je het nauwelijks ruikt.”

Wel verschilt het per soort mest, geeft Richard aan. “Mijn melkkoeienstal wordt dagelijks gemixt en mijn jongveestal niet. Mijn jongveestal stinkt dan ook meer dan mijn melkkoeienstal.”

Vragen

Dat laatste is nog een punt van discussie binnen het Netwerk. “Onlangs tijdens een bijeenkomst heb ik nog gevraagd in hoeverre het mixen van invloed is op het proces van verrotting. Als je dagelijks mixt, heb je dan minder verrotting en methaanuitstoot? Dat is me nog niet duidelijk. Onderzoekers gaven aan een verhoogde methaanuitstoot te zien bij het dagelijkse mixen.”

“Wat het antwoord hierop ook gaat zijn, dit is wel voor mij waar het Netwerk om draait. Je stelt je eigen vragen en een collega-boer doet hetzelfde. Daar heb je wat aan. Het is leuk om iedereens gedachten te horen en hoopt dat onderzoekers en andere instanties het oppakken.”