Column: Boeren tussen hoop en formatie

Van de ene hectiek naar de andere. De campagne is voorbij en de stemmen zijn geteld; het ‘gewone’ leven gaat weer verder. Met spanning kijk ik uit naar de formatie. Welke kant gaan we op? Is er perspectief voor het landelijk agrarisch gebied? Ik vind het best spannend.

Ik spreek verschillende mensen. Het gesprek komt al snel op de verkiezingsdag: wat heb jij gestemd? Fijn dat we daar open en eerlijk over kunnen praten. Maar als je doorvraagt waarom iemand op die partij heeft gestemd, komt er vaak geen duidelijk antwoord. Ik ben bovengemiddeld geïnteresseerd in politiek en sta daardoor iets anders in de wedstrijd. Toch kan ik er met mijn verstand niet bij dat mensen blind op een partij stemmen zonder het programma te hebben gelezen. Lees in ieder geval het thema dat je superbelangrijk vindt.

Maar goed, dat gaan we nu niet meer veranderen. Nu is het duimen voor een middenkabinet dat niet te progressief afslaat en gaat doen wat het heeft beloofd. Waaronder de rekenkundige ondergrens omhoog, Nederland van het slot af en de vergunningverlening weer op gang brengen. Ik houd mijn vingers gekruist en duim voor een goed resultaat.

De algemene beschouwingen staan op de agenda van Provinciale Staten. Dit is de belangrijkste vergadering van het jaar. Voor elke Statenvergadering check ik of onze fractie compleet is. Elke stem telt immers. Dat is gelukt. Wij zijn compleet. Helaas zijn niet alle Statenleden aanwezig, dus dat wordt spannend bij het stemmen over de moties en amendementen. In Noord-Holland is er maar een kleine meerderheid voor het rechtsere beleid. Dus nog een tip bij verkiezingen: kijk of jouw partij ook echt aanwezig is om haar stem uit te brengen tijdens vergaderingen. Het zijn immers allemaal verkozen volksvertegenwoordigers.

Bij de algemene beschouwingen nemen alle partijen een doorkijk naar de financiële plannen. Ze praten over behaalde resultaten of over plannen die ze graag verder ontwikkeld zien, en stellen vragen over de financiën. Het is gebruikelijk dat de fractievoorzitters het woord voeren.

Een heet hangijzer voor onze fractie is de faunaschade. Die loopt gruwelijk uit de pas. Bij de beantwoording horen we gelukkig dat er extra geld beschikbaar komt voor bestrijding van de overlast. De populatie is stabiel, maar de gewasprijzen zijn hoog, waardoor de schade hoger uitvalt. Dus meer geld om de populatie te bestrijden en naar beneden te krijgen. Je kunt een dier van de jachtlijst afhalen, maar dan is er geen controle meer en draait de provincie op voor de financiële schade. Dan zit je met de gebakken peren.

Ook gaat het soms om ‘oud’ beleid: afspraken die gemaakt zijn door een voorgaande coalitie. Daar kom je niet onderuit. Die moeten gewoon worden uitgevoerd. Verder hebben we het onder andere over woningbouw, bollenteelt, binnenvaart en koppelkansen. In onze provincie zijn er te veel ambities, waardoor we 27 procent ruimte te kort komen. Daarom is het belangrijk om ambities te combineren. Dit is de uitgelezen kans om die koppelkansen te benoemen. Alles naast elkaar kan niet qua ruimtevraag.

Natuur en landbouw combineren is essentieel. Denk aan meer natuurgebieden laten beheren door boeren, bijvoorbeeld met behulp van de ANLb-subsidie. Agrariërs werken immers elke dag in en met de natuur. Het kan niet zo zijn dat de landbouw de enige krimpsector wordt. Maar in één dag is dat natuurlijk niet geregeld.

Het is een lange dag. Om 7.15 uur in de auto met koffie voor onderweg, om 9.00 uur de eerste vergadering, en de hele dag door vergaderen met korte pauzes tussendoor. Om 23.00 uur zijn we klaar. Dan de spullen bij elkaar rapen en naar huis rijden. Om 00.20 uur rij ik thuis de garage in. Moe, maar voldaan.

De volgende dag weer op pad voor mijn andere bestuursfunctie. Met ons vakantiehuis zijn we aangesloten bij ‘In het Groen’, een vereniging voor plattelandsaccommodaties. We treffen elkaar in het Groningse Uithuizermeeden, op twee uur en twintig minuten rijden. Gezellig met het bestuur praten en visievorming doen. Gelukkig ben ik vroeg in de avond thuis. Even tijd om samen een kop koffie te drinken en bij te praten. Heerlijk bij de houtkachel.

We maken er samen een grap over dat mijn man wel een heel saai leven heeft: altijd op het erf met de koeien. Maar hij is daar gelukkig mee en zou voor geen dag met mij willen ruilen. Zo zie je maar weer: je moet doen waar je goed in bent en waar je energie van krijgt.

-------------------------------------------

Ingrid de Sain is
melkveehouder in Schellinkhout en
fractievoorzitter BBB Noord-Holland
Ze schrijft op persoonlijke titel