‘LTO en NMV tekenen voor een nauwe samenwerking’
De LTO en de NMV zijn de twee belangrijkste belangenbehartigers voor de melkveehouderij. Maar wie behartigt de belangen het best? Is dat nu de LTO, die vooral denkt in ‘sectorbelang’ en het sluiten van compromissen of is dat de NMV, die meer aansluit op het gevoel van de individuele melkveehouder wat dan vaak weer haaks staat op het overheidsbeleid?
Hoe langer je beide partijen volgt, hoe meer je de genoemde patronen ontdekt. Tijdens de hele fosfaatdiscussie en de totstandkoming van het fosfaatrechtensysteem, was dit patroon al zichtbaar. Maar ook bij andere discussies. Afgelopen week was er weer een mooi voorbeeld. Minister Schouten wil het aantal dagen dat kalveren aangemeld kunnen worden van drie werkdagen naar drie dagen terugbrengen. Het weekend wordt dus meegerekend. Om boeren de mogelijkheid te geven hun stem te laten horen, besluit ze een internetconsultatie te openen.
Grote tegenstellingen
Natuurlijk waren wij heel nieuwsgierig naar hoe de sector over deze kwestie denkt. Een telefoontje naar de voormannen van de beide sectorpartijen was snel gedaan. En wat blijkt; de LTO staat helemaal achter de maatregel en de NMV vindt het maar niets. LTO-vakgroepvoorzitter Meulenbroeks acht de maatregel nodig in het belang van de sector om de I&R-registratie te verbeteren en NMV-voorman Wiegersma ziet zichzelf al in het weekend de kalveren aanmelden, ‘terwijl ambtenaren die het beleid bedenken, thuis gezellig op de bank zitten’.
Maar wat vinden melkveehouders er van? Een poll is daarvoor een mooi middel en de conclusie al na een paar dagen helder. Een ruime meerderheid is het eens met de NMV-voorman. En dat is veel vaker het geval in vergelijking met de LTO. Dus de NMV behartigt de belangen van de melkveehouder het best, zou je zeggen. Dat is dus maar net de vraag. Want laat je het boerengevoel spreken of wordt er verder gekeken dan alleen het boerenerf en ben je bereidt tot compromissen zodat de politiek je ook serieus neemt?
‘Kruip eens vaker bij elkaar’
Ik ben blij dat ik voor een uitgever werk die onafhankelijk is en geen connectie heeft met één van de partijen en kan dus vrijuit zeggen dat zowel de LTO als de NMV mij regelmatig teleurstellen. Ik vind dat beide partijen vaak een te eenzijdig geluid laten horen. Bij de ene overheerst het individualisme, waarbij er star wordt gehouden aan het eigen uitgangspunt en men nauwelijks bereid is om compromissen te sluiten. De ander wil al snel polderen met de beleidsbepalers maar mist daarmee aansluiting bij veel melkveehouders.
Ik weet het, het is lastig om met zoveel melkveehouders één geluid te laten horen. Niet voor niets ontstaan er steeds meer belangenclubjes. Maar wil je wat bereiken, dan móét je juist met één mond spreken. Een fusie lijkt niet direct nodig, maar LTO en NMV, kruip eens wat vaker bij elkaar. Zie elkaar als collega’s die strijden voor hetzelfde doel. Laat jullie achterban, maar vooral ook het ministerie voelen dat je er alles aan doet om een eenduidig geluid te laten klinken. En als er wel heftige discussies zijn, laat die maar mooi tussen vier muren blijven. We staan als melkveehouders al onder een politiek en maatschappelijk vergrootglas, zorg dan op zijn minst voor eenheid. Als de wil er is om die eenheid te vormen, dan is er een weg. Misschien ontstaat er iets moois!
