Nieuwe sensor van DeLaval meet celgetal automatisch tijdens het melken

De sensor, genaamd Milk Cell Analysis (MCA), maakt gebruik van optische technologie waarbij cellen fluorescent worden gekleurd. De robot neemt tijdens de melkbeurt een monster. Dat monster komt in een buisje waarin een kleurstof wordt toegevoegd. Die kleurstof bindt zich aan de cellen. Vervolgens wordt het monster onder een microscoop (of camerasysteem) bekeken en geteld. Daarna wordt het systeem automatisch gereinigd, zodat het klaar is voor de volgende meting.

„Wij meten het celgetal via een telling volgens het ICAR-protocol (International Committee for Animal Recording) — dit is een internationale organisatie die standaarden ontwikkelt voor dierregistratie en melkproductiemetingen, red.). Het is vergelijkbaar met de klassieke celgetalmeter, maar dan geïntegreerd in een online melksysteem”, vertelt Hendrik Veldman van DeLaval. „Het grote verschil is dat we dit nu geautomatiseerd doen. De celgetallen die wij meten, zouden vergelijkbaar zijn met die van een laboratoriumtest. Dus als je zelf een monster van diezelfde koe had ingestuurd, dan zou je ongeveer hetzelfde resultaat krijgen: bijvoorbeeld 133.000 cellen.”

Mengmonster

De MCA-sensor is ontwikkeld voor gebruik in combinatie met de VMS V300 melkrobots van DeLaval. De metingen vinden automatisch plaats tijdens elke melkbeurt, waarbij realtime data beschikbaar komt over het celgetal van individuele koeien.

„De meting is gebaseerd op een mengmonster, genomen over de hele melkbeurt. Gedurende het melken wordt het celgetal gemeten, maar je weet dan niet per se van welk kwartier van de uier het komt.” Het systeem geeft wel een indicatie van de geinfecteerde kwartier aan. Op basis van de melkmeter op basis van geleidbaarheid en productievermindering.

De hoeveelheid metingen hangt af van de status van de koe. Is de koe gezond en er is een verhoging, dan is elke melking een meting. Is het celgetal chronisch hoog, dan volgt elke 7 dagen een meting. De hoeveelheid metingen is dus afhankelijk van het startpunt van een verhoging en de hoogte van de cellen over een periode.

Nauwkeurig meten

Als het systeem afwijkingen ziet in de melkdata, kan het meteen aangeven dat er iets aan de hand is. Dan kun je ingrijpen nog voordat het klinisch zichtbaar wordt.

„De foutmarge ligt ruim binnen de toegestane ICAR-standaard,” stelt Veldman. „De nauwkeurigheid is hoer dan de ICAR-standaard, in het werkgebied waar je wilt meten, namelijk tussen 100.000 en 500.000 cellen. Zelfs bij hogere aantallen (zoals 1 miljoen cellen) blijven we binnen de marge. Bij zulke hoge aantallen kunnen er wel wat afwijkingen zijn, maar ook dat blijft binnen de normen. Je kunt dus betrouwbaar onderscheiden tussen bijvoorbeeld 100.000 en 200.000 cellen, wat in de praktijk een verdubbeling is.”

Hogere uiergezondheid

Volgens DeLaval kan deze informatie helpen om sneller in te grijpen bij subklinische uierontsteking, waardoor het risico op verdere verspreiding of chronische mastitis vermindert en melkderving zoveel mogelijk wordt voorkomen. Daarnaast kan de sensor ondersteuning bieden bij beslissingen rondom het droogzetten van koeien en bijdragen aan het beperken van onnodig antibioticagebruik.

„Tijdens de pilotperiode hebben we geen officieel onderzoek gedaan naar antibioticareductie, maar op bedrijven waar het systeem draait, is het antibioticagebruik flink gedaald. Sommige bedrijven zijn van 200.000 naar 125.000 cellen gegaan in een half jaar.”

De sensor werkt binnen het bestaande systeem van melkanalysesensoren van DeLaval en is ontworpen voor gebruik in de stalomgeving. Het bedrijf stelt dat de MCA compact, robuust en onderhoudsvriendelijk is. De installatie is alleen mogelijk op bedrijven die al met de VMS V300 melkrobots werken of daarmee gaan werken.